آشنایی با ایستگاه بین‌المللی فضایی
ایستگاه بین‌المللی فضایی پروژه‌ای مشترک است که چند کشور جهان برای انجام تحقیقات خود در فضا آن را می‌سازند.
این سازه عظیم فضایی در مدار زمین حرکت می‌کند و از با چشم غیر مسلح از روی زمین قابل روبت است.
کار ساخت و ساز ایستگاه بین‌المللی از سال ۱۹۹۸ آغاز شده است. قرار است این پایگاه فضایی تا سال ۲۰۱۰ به همت آمریکا، روسیه، آژانس فضایی اروپا و ژاپن به بهره‌برداری برسد.
بخش‌های ایستگاه فضایی از این قرار است:
پنل های خورشیدی
منبع نیروی ایستگاه بین‌المللی فضایی، خورشید است که پنل‌های خورشیدی استفاده از آن را برای ایستگاه مهیا می‌کنند.
اولین پنل خورشیدی در سال ۲۰۰۰ در ایستگاه نصب شد و قرار است در پایان کار، چهار شاخه عظیم از پنل‌های خورشیدی بر روی ایستگاه نصب شوند. هر کدام از این شاخه ۳۴ متر طول و ۱۲ متر عرض خواهند داشت و مستقیما ۳۲.۴ کیلو وات انرژی برای ایستگاه تامین خواهند کرد
سامانه مکانیکی متحرک
سامانه مکانیکی متحرک نفش بسیار اساسی در پیشبرد روند تکمیل ساخت ایستگاه بین‌المللی دارد. اجزا این سامانه می‌توانند تجهیزات و بخش‌های جدیدی را که قرار است در ایستگاه نصب شوند جا به جا کنند، از فضانوردان در راه‌‌پیمایی‌های فضایی حمایت کنند و اجزا ایستگاه را در صورت نیاز به جاهای جدید منقل کنند.
این سامانه در حال حاضر یک بازوی روباتیک به طول ۱۷.۶ متر دارد که با استفاده از آن تجهیزات بر روی ایستگاه بین‌المللی سوار می‌شوند. این بازو که کانادارم ۲ نام دارد در سال ۲۰۰۱ و توسط شاتل ایندیوور به ایستگاه حمل شد.
قرار است در آینده یک روبات با دو بازو به این سامانه اضافه شود.
شما میتونید این مقامه را به طور کامل از لینک زیر در یافت کنید:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر